کوردستیزی/ کوردآزاری
اغراق نیست اگر گفته شود که کوردستیزی و یهودستیزی از تلخترین و تراژیکترین وقایع تاریخ بشریت بودەاند. اما در مقایسە با اهمیتی کە بە “مفهوم” یهودستیزی دادە شدە است، کوردستیزی یا کوردآزاری بسیار مورد غفلت قرار گرفتە و “مفهومی” پر بسامد نیست. امروزە یهودستیزی اصطلاحی آشنا برای اکثریت مردمان جهان در سراسر گیتی است. این مفهوم تداعی کنندە آوارگی و شکنجە و آزار و کشتاری است کە بر یهودیان تحمیل شدە و منعکس کنندە احساسات و اقدامات ضد یهودی است کە در تاریخ انجام گرفتە است.
آشنایی گستردە با مفهوم یهودآزاری دو دلیل عمدە دارد؛ نخست اینکە امروزە یهودیان دارای دولت مختص بە خود هستند و از طریق قدرت و کانال دولتی در بسیاری از کشورهای جهان و بخصوص کشورهای اروپایی با توسل بە لابیگری تلاش نمودە اند (صرف نظر از موفقیت یا ناکامی) کە آن کشورها تعریفی از یهودستیزی را در قوانین خود بگنجانند و با رجوع بە آن قانون بە کسانی کە گفتار و کردار منفی در مقابل یهودیان ابراز دارند و یا نسبت بە آنها تنفر نشان دهند، برخورد قانونی صورت گیرد. دوم اینکە یهودستیزی بە عنوان یک مفهوم در اکثر متون و کتب و آثار علوم سیاسی گنجاندە و تعریف شدە و مورد بحث قرار گرفتە است و از این رو بسیاری با آن آشنا هستند. امروزە هر چند کە افکاریهودستیزانە خشکاندە نشدەاند و همچنان وجود دارند، اما عملیاتی نمودن آن افکار تا حد زیادی با مانع روبەرو شدە و لذا رو بە تنزل نهادە است.
اما کوردستیزی/ کوردآزاری متاسفانە نخست بە دلیل اینکە کوردها فاقد دولت مختص بە خود هستند و دوم از سوی کشورهای بزرگ نادیدە گرفتە شدەاند ( کە البتە علت این نادیدە گرفتن هم همان فقدان دولت است)، حتی در قالب یک مفهوم سیاسی در نیامدە و بە کتب علوم انسانی و اجتماعی راه نیافتە است. این در حالی است کە از لحاظ عملی کوردستیزی بسیار پیش از یهودستیزی در جهان آغاز شدە است. بدیهی است کە حداقل شش قرن پیش از آنکە مسیحیان در قالب ادبیات و موعظە دینی یهودستیزی را آغاز نمایند، پارسیان کوردستیزی را در شکل حذف فیزیکی نژادی و فرهنگی آغاز کردە بودند. البتە بعدها اعراب نیز با مرتبط نمودن کوردها بە جن در احادیث اسلامی، تلاش نمودند کوردستیزی را جامە مشروعیت دینی بر تن کنند.
بعلاوە، گرچە یهودستیزی از جنگ دوم جهانی بە بعد رو بە کاهش بودە است، اما کوردستیزی متاسفانە نقطە پایانی در خاورمیانە نداشتە است و حتی امروزە بە طرق مختلف رو بە افزایش است. اگر سالیان و قرون پیش مسیحیان وجود یهودیان را تهدیدی عینی برای خود و آیینشان می دانستند، امروزە اقوامی کە اطراف سرزمین کوردها را فراگرفتە و سرزمینشان را نیز تسخیر کردەاند، هرگونە قدرتیابی کوردها را در هر نقطەای بە عنوان تهدیدی علیە خود تفسیر نمودە و بە شدت آنها را سرکوب کردەاند. آیا هیچ قوم همسایەای هست کە امروزە دستش بە خون ملت کورد آغشتە نباشد؟
در حالی کە یهودیان اکنون پایگاه قدرتی برای حفاظت از خود تشکیل دادەاند، اما کوردها هنوز هم از سوی اقوام دیگر مورد ظلم و ستم ساختاری و همە جانبە یعنی ستم ملی، مذهبی، فرهنگی، حقوقی، اقتصادی، سیاسی و … بە شدیدترین شیوە ممکن قرار می گیرند. آنها هر روزە بە زندان افکندە می شوند؛ تبعید می شوند؛ تعقیب می شوند؛ فراری داده می شوند و اعدام می شوند. زمان زیادی تا خاتمە قرن بیست نمانده بود که مورد آماج بدترین جنایات قرن یعنی حملات شیمیایی و انفال قرار گرفتند و اکنون نیز در ربع اول قرن بیست و یک عدەای بە بهانە تشکیل خلافت اسلامی و عدەای دیگر زیر لوای حفظ تمامیت ارضی و مرزی اقدام بە نسل کشی آنها می کنند. اکنون کە هیچ کانال دولتی برای پیگیری مسائل و پیامدهای حقوقی کوردستیزی نیست، لازم است کە این مفهوم حداقل از لحاظ نظری و اندیشەای بە شیوەای شایستەتر مورد توجە و بحث و بررسی قرار گیرد
